Diary Blog's

บางอย่างจากตัวฉัน...หรืออาจเป็นทั้งหมด.!

วันอาทิตย์ที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

Art work

มันดูเป็นตัวฉันดี เรียบร้อย มึนๆ
ผู้หลายฟังค์ชั่น





Guts ภาษาญี่ปุ่นความหมายดีมาก


ผู้หญิงในจิตใต้สำนึกของชาย

ของไทยก็โมเดิร์นได้



วันอังคารที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ใกล้แล้ว


เวลาใกล้หมดแล้ว ฉันยังใช้ชีวิตเรื่อยๆอยู่เลย....เบื่อ!!!!
โอ้ยยย....มันนอยไปไหม  (- -)?

รู้สึกแบบนี้...นานแล้ว

วันศุกร์ที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เหนื่อย


โทรมมมมมมม............ Y..Y
 เด๋วนี้เหนื่อยบ่อย...อยู่ๆก็ร้องไห้  บ้า!!!!!!!!

waiting for men like you.

นานแสนนาน
ที่ฉันเฝ้ารอมานานเหลือเกิน
ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันกำลังเจอกับอะไร
รู้แต่เพียงว่า มันเป็นเรื่องของเวลา
เวลาที่เราเกิดรักใครสักคน

มันช่างรู้สึกดี และอบอุ่น
ฉันอยากจะรู้เหลือเกินว่าเธอเป็นบ้างหรือเปล่า

บางทีฉันอาจจะเข้าใจผิดก็ได้
เธอจะไม่บอกฉันเลยหรือ ว่าฉันพอมีหวังไหม
ใจดวงนี้ของฉันเคยถูกทำร้ายมาก่อน
จึงต้องการความแน่ใจมากกว่านี้

ฉันกำลังเฝ้ารอผู้ชายเช่นเธอ
ให้เข้ามาสู่ชีวิตฉัน
และเป็นความรักที่อาทรณ์กันและกัน


ฉันกำลังรอใครสักคน
มาทำให้ฉันอบอุ่นหัวใจอีกครั้ง
ใช่, ฉันกำลังมองหาผู้ชายเช่นเธอ

เธอช่างแสนดี
มันมากกว่าการสัมผัสหรือคำพูดใดๆที่เราเอ่ย

แม้ตอนนี้ ฉันเพียงไม่แน่ใจว่าเธอเป็นของใครหรือเปล่า
จากชั่วเวลาที่ฉันตื่น จนกระทั่งค่ำคืนที่หลับไหล
ไม่มีที่ไหนในโลกที่ฉันอยากจะไปอยู่
มากกว่าในกอดของเธอ........


ไม่รู้สิ!!! ฉันกำลังรู้สึกเช่นนั้น
http://www.youtube.com/watch?v=fFz3jybXyxM&playnext=1&list=PL7CD2FB284981444B

วันพฤหัสบดีที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

feel



Y’know you’re everything to me
and I could never see The two of us apart
and you know I give myself to you
and no matter what you do I promise you my heart

I’ve built my world around you and I want you to know
I need you like I’ve never needed anyone before
I live my life for you I want to be by your side in everything that you do
And if there’s only one thing you can believe is truth

Not sure but i feel this way!!!!

admire from the bottom of one's heart

หลายครั้งฉันบอกตัวเองให้อดทน อยู่ให้มีความสุข
หลายครั้งที่ความสุขมันเกิดกับฉัน มันดูง่ายดาย แต่แล้วมันไม่ใช่
ลึกๆแล้ว ผิดหวัง......ผิดหวังกับ?...ไม่รู้สิ
ฉันไม่รู้ใจตัวเอง....ฉันไม่แย่ที่อยู่คนเดียว

ฉันดูแลตัวเองได้ ซื้อของให้ตัวเอง เที่ยวเอง
ฉันมีเพื่อนที่รักฉัน และเรารักกัน
พ่อ-แม่ห่วงฉันหมดหัวใจ
ผู้คนที่รู้จักฉันต่างชื่นชม....ความเป็นเด็กหญิงในตัวฉัน
เค้าอยากเห็นแต่เด็กหญิงในตัวฉัน

ลึกๆฉันทรมาร  ฉันนั่งร้องให้ได้เองเฉยๆ
หัวใจฉันอ่อนแอเกินไปหรอ....
แต่ทำไมฉันกลับรู้สึกว่าฉันคือมาร
ฉันอยากเข้าไปแทงคนที่เกลียดได้อย่างไม่กลัว
ฉันไม่รักใคร.......ฉันรู้สึกเหมือนทุกอย่างต้องมีค่าตอบแทน
เหมือนทุกอย่างต้องมีการแลกเปลี่ยน
ฉันเลือกไม่ถูก....ฉันทำไม่ได้
ฉันรักใครก่อนไม่ได้

มันกลับมาอีกแล้ว ความคิดเดิมมันกลับมาอีก....ฉันอยากฆ่าตัวตาย!!!
ฉันโง่อีกแล้ว หาทางไม่เจออีกแล้ว
มันแย่ขึ้นทุกวัน  แล้วฉันจะอยู่ต่อไปได้ไง
สภาวะเครียดเริ่มทวีมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น
ฉันกลัว............

ไม่รุสิ!!!ฉันรุสึกแบบนั้น