Diary Blog's

บางอย่างจากตัวฉัน...หรืออาจเป็นทั้งหมด.!

วันจันทร์ที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2554

น้ำตาแสงไต้



จันทร์เจ้าเอ๋ย ทำไมโลกจึงสร้างให้หัวใจมนุษย์เบาะบางเช่นนี้
ทำไมมนุษย์ไม่อาจต้านแรงปราถนาใดๆได้แม้แต่น้อย
ต้องเฝ้าคอยให้เป็นดังใจอยาก แม้บาดเจ็บเพียงใด
ใจก็ยังตราตรึงความปราถนานั้นไว้ จนหัวใจแทบจะสลาย

ไม่อาจรู้ได้ว่านั้นเป็นทุ่งดอกไม้บนภูเขา
หรือ ทุ่งหญ้ารกบนยอดผาสูงชัน
หัวใจนั้นอาจตก ลึกดำดิ่งจนไม่อาจเห็นแสงสะท้อนความจริง
น้ำตาแห่งความโศกเศร้ายังคงหลังรินใต้แสงนวลๆภายในใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น