ทุกอย่างได้ล่วงเลยมาแล้ว นานเกินกว่าที่ฉันจะร่ำร้องกลับคืนไปดังเดิม
บางอย่างที่คิดว่าจะตราตรึงในใจไปนานแสนนานกลับเปลี่ยนแปลงไป
วันนี้ฉันมีเพียงความรู้สึกผูกพันธ์ที่จริงใจให้กับเพื่อนที่รักของฉัน
ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าเราจะรัก และเชื่อมความสัมพันธ์ได้นานขนาดนี้
ไม่คิดว่าจะต้องเศร้าเสียใจ เมื่อถึงวันที่ต้องเหินห่างกัน
แต่วันนี้ฉันเปลี่ยนไป อยู่ๆกด็เหมือนกับว่า เราพึ่งหลุดจากคอซอง
เราพึ่งเรียนรู้ชีวิตจริงๆ ความเป็นวัยรุ่นเริ่มหมดลง
5 ปีที่เราต่าง เดินทางตามหาความฝันและที่หน้าที่ของเรา
จนวันนี้ฉันคิดว่ามันดีที่สุด ฉันได้ทำมันดีที่สุดแล้ว
สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้ คือ ทุกอย่างมักเปลี่ยนแปลงเสมอ
เหมือนความรัก การกระทำ ความรู้สึก ทุกอย่างเหล่านี้
ถูกโชคชะตาพัดพามาไกลแสนไกล ไกลจากความทรงำเดิมๆของกลุ่มเด็กหญิง
ตอนนี้เราเป็นผุ้ใหญ่แล้ว เรียนรู้การรับผิดชอบตัวเอง
มีบางคนผ่านเข้ามา บางคนผ่านออกไป จิตใจทั้งมั่นคงและลุ่มหลง
แต่มันผ่านมาแล้ว มันอาจผิดพลาด น่าเสียใจ แต่ไม่เป็นไร
เราต่างรู้ดีว่าควรทำเช่นไร..........
และหลังจากนี้ จะมีเพียงสิ่งเดียวที่ย้ำเตือนเสมอว่า จะไม่เดียวดาย
ณ ตรงนี้ ในความทรง และในหัวใจของกันและกัน
จะรูดีว่า ทุกความรักและทุกความห่วงหาจะคงอยู่ตลอดไป
ในหัวใจของฉันและเธอ
สำหรับเธอ.....................เพื่อนรัก ♥
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น