Diary Blog's

บางอย่างจากตัวฉัน...หรืออาจเป็นทั้งหมด.!

วันพฤหัสบดีที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2554

ฉันเสียใจ.!!

อย่าปล่อยฉัน..!!
โปรดอย่าทำ..!!
อย่าทิ้งให้อยู่เช่นนี้
โปรดหันกลับมาทีฉันที
ช่วยนำรอยยิ้ม และคืนวันที่มีเธออยู่กลับคืนมา

ทุกคราที่ดาราส่องแสง ฉันยังคงร้องไห้
ฉันรู้สึกราวกับ ไร้เรี้ยวแรงยืนต่อไป
ใจฉันเจ็บปวดราวกับ ถูกภูผากดทับ
เวิ้งว้างเหมือนกับดิ่งลงเหว

หัวใจฉันไม่อาจคลายความทรงจำที่มีต่อเธอ
 โปรดทีเถิดที่รัก..อย่าจากฉันไป

lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll

คนบางคน..วิ่งหาความรัก ความเข้าใจ
คนบางคน..ตามหาความฝันและการเรียนรู้
คนบางคน..เรียกร้องและต้องการให้เอาใจ
คนอีกหลายๆๆคน..อยู่กับความพอใจและรักในสิ่งที่คนอื่นเป็น

*ไม่รู้สิ เมื่อก่อนฉันท่องคำนี้มาตลอด พยายามเข้าใจ
แม้ไม่อาจเคยได้สัมผัมความรักจริงๆ
จนวันนึง วันที่หัวใจแสนเหงา ความอ่อนล้าทับถมเต็มหัวใจ
มีใครบางคนเข้ามาในชีวิตอย่างที่........ไม่รู้สิ.!! ฉันลืมมันไปแล้ว
มีความรักเกิดขึ้นในหัวใจของฉัน............ฉันเชื่อ เชื่อเต็มหัวใจ

ฉันรัก  รักโดยไร้เงื่อนไข
ฉันให้  ให้ด้วยใจบริสุทธิ์
ฉันหลง  หลงกับคำสุภาพ หวานหู
ฉันร้องไห้  หวังให้ความรักคืนกลับมาทุกๆวัน
และจมกับความรู้สึกนั้นตลอดหลายเดือน
ฉันไม่รับรู้จากสิ่งที่เรียน ฉันวางมือจากหน้าที่ของตัวเอง
ฉันทิ้งพรสวรรค์ ฉันทิ้งให้ทุกอย่างให้คาอยู่กับที่ นั่งเพ้อนึกคิดถึงคนๆนึง
ฉันโกรธ ฉันเสียใจ และหมดศรัทธาต่อความรัก

ทุกอย่างเงียบงัน ไร้คำอธิบาย แต่ภายในนั้น
กลับสะท้อนเสียงสะอื้นจนก้องหัวใจ

*..ครั้งที่ 2 ของความรัก.......ฉันเสียใจ.!!..*

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น